10.haftaya geldiğimizde büyük bir havayla başlayan pozitif ivmenin 40 bin kişiyi stada çekmesine kadar yükseldiği bir ortamdan son 2 iç saha maçının kaybıyla bir anda negatife döndüğü bir akşam yaşadık.
Lig lideri yeni adıyla Başaksehir aslında 3-4 ayın takımı değilde senelerdir Abdullah Avcının beraber çalıştığı hatta U17 zamanlarından bile adamları olduğu, bizim beklerimiz sorgulanirken 2 altyapıdan çıkan bekimizle ligi salladıkları; bizde hayal kırıklığı olan bir Mehmet Batdal'dan "Çakma İbra" yarattıkları ve Visca gibi gözümüzün dibinde olan ama acabalar nedeniyle büyüklerin tenezzül etmediği bir sistem takımı şeklinde yoluna devam ederken bizde sistemi değiştirmek yerine sisteme kapılınca mağlubiyet kaçınılmaz oldu.
Takım evet modern futbolun getirisi topa hakim olmak konusunda JOR Bey'in memleketinden esintiler sergiliyor lakin sürekli söylediğimiz önde efektiflik sadece Bruma'nın ayağına ve Wesley'in şutlarına bakıyor maalesef. Beslenemeyen bir Eren, orta yapamayan 2 bek, sahada sadece adı olan Selçuk, yeterliliğini hep sorğuladığımız stoperler gibi bir çok düzenli söylediğimiz sorunlar güç seviyesi yüksek takımlara karşı daha da belirginleşince umutsuz bir vaka görüntüsü oluşmaya başladı herkesin kafasında tekrardan.
2 zorlu maç öncesi milli takım arası belki ilaç gibi gelecek ama vücuda sürekli ilaç almakta zararlıdır bilirsiniz, takımlar oturmaya başladıkça işler ciddileştikçe sorun çözümü zorlaşıyor ve kellik daha da ortaya çıkmaya başlıyor.
Doktor kolu kaybetmeden parmağı koparmalı artık yoksa, önce kol sonra vücut iflas edecek, bunun içinde en atıl zamandayız şu anda yoksa herkes sadece fragmanı izleyip filme gitmeye tenezzül etmeyecek, fragmanda belirli süre sonra kimse tarafından hatırlanmayacak bile.
Maalesef harika anlattın durumu.
YanıtlaSilÜstüne ekleyecek bir şey yok.
İnşallah düzelirler de güzel yazılarını okuruz